Odman

Odman – Türk ve Altay halk kültüründe Küçük Oğul anlamına gelir. Otman, Otoman veya Utman olarak da söylenir. Ocağın, ev ateşinin devamlılığını sağlayan, evde kalan çocuk. Masallardaki daima başarılı olan Küçük Oğul figürüdür. Türk kültüründe büyük kardeşler kendilerine yeni ev açar fakat en küçük oğul evde kalır. Böylece ocak ateşinin devamını sağlar. Osmanlı İmparatorluğunun kurcusu Osman Bey’in gerçek adının Otman olduğunu ileri süren tarihçiler vardır. Bu ismin, İslamiyeti kabul eden Türklerde ses benzeşimi yoluyla Osman’a dönüştüğü söylenmektedir. Hatta mecazen Selçuklu Devleti’nin varisi olduğu ve diğer beylikler içinde oldukça küçük olduğu halde Anadolu’daki Türk Devleti’nin ocağını sürdürdüğü için bu adla uyum içinde olduğu da düşünülebilir. Gerçekten de bu ad Avrupa kaynaklarında Ottoman olarak yer alır.

Odtigin / Odçiğin

Odtigin – Türk ve Altay halk kültüründe ve devlet geleneğinde Küçük Şehzade demektir. Odtekin (Odtegin) ve Moğolca Odçığın (Odçiğin) olarak da söylenir. Ocağın, ev ateşinin devamlılığını sağlayan, evde kalan çocuk motifinin hanedan kültürüne yansımasıdır. Masallardaki daima başarılı olan Küçük Şehzade figürüdür. Masallarda üç kardeşin en küçüğü iyi, dürüst ve başarılı olur. Tanrısal bir güç tarafından korunur. Büyük kardeşler ya sıradandır ya da olumsuz özellikleri vardır.

Etimoloji

Od (ateş) ve Tigin/Çigin (prens) kelimelerinin bileşmesiyle oluşmuştur. Moğolca Otgon küçük erkek çocuk demektir ve Odkan/Odhan sözcüğünden gelmektedir.

Kaynak

• Türk Söylence Sözlüğü, Deniz Karakurt, Türkiye, 2011, (OTRS: CC BY-SA 3.0)